mutiara
Indonesian
Etymology
From Malay mutiara, from Sanskrit मुत्यहार (mutyahāra) as मुत्य (mutya, “pearl”) + हार (hāra, “garland”).
Pronunciation
- IPA(key): [muˈt̪ia̯ra]
- Hyphenation: mu‧tia‧ra
Noun
mutiara (first-person possessive mutiaraku, second-person possessive mutiaramu, third-person possessive mutiaranya)
Derived terms
- indung mutiara (“mother-of-pearl”)
Further reading
- “mutiara” in Kamus Besar Bahasa Indonesia, Jakarta: Agency for Language Development and Cultivation – Ministry of Education, Culture, Research, and Technology of the Republic of Indonesia, 2016.
Malay
Noun
mutiara (Jawi spelling موتيارا, plural mutiara-mutiara, informal 1st possessive mutiaraku, 2nd possessive mutiaramu, 3rd possessive mutiaranya)
References
- Edi Sedyawati et al. (1994). Kosakata Bahasa Sanskerta dalam Bahasa Melayu Masa Kini. Jakarta, Indonesia: Pusat Pembinaan dan Pengembangan Bahasa Departemen Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia. Page 121.
Further reading
- “mutiara” in Pusat Rujukan Persuratan Melayu | Malay Literary Reference Centre, Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka, 2017.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.