minorans
Latin
Etymology
Present participle of minōrō.
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | minōrāns | minōrāns | minōrantēs | minōrantia | |
Genitive | minōrantis | minōrantis | minōrantium | minōrantium | |
Dative | minōrantī | minōrantī | minōrantibus | minōrantibus | |
Accusative | minōrantem | minōrāns | minōrantēs, minōrantīs | minōrantia | |
Ablative | minōrante, minōrantī1 | minōrante, minōrantī1 | minōrantibus | minōrantibus | |
Vocative | minōrāns | minōrāns | minōrantēs | minōrantia |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.