minitans
Latin
Etymology
Present participle of minitor.
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | minitāns | minitāns | minitantēs | minitantia | |
Genitive | minitantis | minitantis | minitantium | minitantium | |
Dative | minitantī | minitantī | minitantibus | minitantibus | |
Accusative | minitantem | minitāns | minitantēs, minitantīs | minitantia | |
Ablative | minitante, minitantī1 | minitante, minitantī1 | minitantibus | minitantibus | |
Vocative | minitāns | minitāns | minitantēs | minitantia |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.