micellic
Old English
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmi.t͡ʃel.liːt͡ʃ/
Declension
Declension of miċellīċ — Strong
Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
---|---|---|---|
Nominative | miċellīċ | miċellīċ, miċellīċu, miċellīċo | miċellīċ |
Accusative | miċellīcne | miċellīċe | miċellīċ |
Genitive | miċellīċes | miċellīcre | miċellīċes |
Dative | miċellīċum | miċellīcre | miċellīċum |
Instrumental | miċellīċe | miċellīcre | miċellīċe |
Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
Nominative | miċellīċe | miċellīċa, miċellīċe | miċellīċ, miċellīċu, miċellīċo |
Accusative | miċellīċe | miċellīċa, miċellīċe | miċellīċ, miċellīċu, miċellīċo |
Genitive | miċellīcra | miċellīcra | miċellīcra |
Dative | miċellīċum | miċellīċum | miċellīċum |
Instrumental | miċellīċum | miċellīċum | miċellīċum |
Declension of miċellīċ — Weak
Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
---|---|---|---|
Nominative | miċellīċa | miċellīċe | miċellīċe |
Accusative | miċellīċan | miċellīċan | miċellīċe |
Genitive | miċellīċan | miċellīċan | miċellīċan |
Dative | miċellīċan | miċellīċan | miċellīċan |
Instrumental | miċellīċan | miċellīċan | miċellīċan |
Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
Nominative | miċellīċan | miċellīċan | miċellīċan |
Accusative | miċellīċan | miċellīċan | miċellīċan |
Genitive | miċellīcra, miċellīċena | miċellīcra, miċellīċena | miċellīcra, miċellīċena |
Dative | miċellīċum | miċellīċum | miċellīċum |
Instrumental | miċellīċum | miċellīċum | miċellīċum |
References
- Joseph Bosworth and T. Northcote Toller (1898) “miċellīċ”, in An Anglo-Saxon Dictionary, 2nd edition, Oxford: Oxford University Press.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.