metutus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of metuō.

Participle

metūtus (feminine metūta, neuter metūtum); first/second-declension participle

  1. feared

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative metūtus metūta metūtum metūtī metūtae metūta
Genitive metūtī metūtae metūtī metūtōrum metūtārum metūtōrum
Dative metūtō metūtō metūtīs
Accusative metūtum metūtam metūtum metūtōs metūtās metūta
Ablative metūtō metūtā metūtō metūtīs
Vocative metūte metūta metūtum metūtī metūtae metūta

References

  • metutus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • metutus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.