merir

Old French

Etymology

Latin mereō.

Verb

merir

  1. to reward
    • 1170, Chrétien de Troyes, Yvain ou le chevalier au lion:
      Dame, fet il, Dex le vos mire!
      Lady, said he, may God reward you for it!

Conjugation

This verb conjugates as a third-group verb. This verb has a stressed present stem mir distinct from the unstressed stem mer. Old French conjugation varies significantly by date and by region. The following conjugation should be treated as a guide.

Palauan

Etymology

From rir (fallen leaves).

Pronunciation

  • IPA(key): /məˈrir/

Noun

merir

  1. yellow

Verb

merir

  1. (stative, said of leaves) to be yellow

Synonyms

See also

Colors in Palauan · bedengel, chiro (layout · text)
     becheleleu      koi (?)      chedelekelek
             bekerkard, rirch; bungungau              bibrurek, berorou; cheriich, bedengel a chutem              bibrurek, mellil, merir
             bedengel a biib (?)              bedengel a biib, bedengel a chudel             
             mellemau              mellemau, bedengel a eanged              mellemau, bedengel a daob
             ulalk              ulalk             

References

  • merir in Palauan Language Online: Palauan-English Dictionary, at tekinged.com.
  • merir in Palauan-English Dictionary, at trussel2.com.
  • merir in Lewis S. Josephs, Edwin G. McManus, Masa-aki Emesiochel (1977) Palauan-English Dictionary, University Press of Hawaii, →ISBN, page 192.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.