mensarius
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /menˈsaː.ri.us/, [mẽːˈs̠äːriʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /menˈsa.ri.us/, [menˈsäːrius]
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | mēnsārius | mēnsāria | mēnsārium | mēnsāriī | mēnsāriae | mēnsāria | |
Genitive | mēnsāriī | mēnsāriae | mēnsāriī | mēnsāriōrum | mēnsāriārum | mēnsāriōrum | |
Dative | mēnsāriō | mēnsāriō | mēnsāriīs | ||||
Accusative | mēnsārium | mēnsāriam | mēnsārium | mēnsāriōs | mēnsāriās | mēnsāria | |
Ablative | mēnsāriō | mēnsāriā | mēnsāriō | mēnsāriīs | |||
Vocative | mēnsārie | mēnsāria | mēnsārium | mēnsāriī | mēnsāriae | mēnsāria |
Descendants
- Portuguese: mesário
Declension
Second-declension noun.
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
References
- “mensarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “mensarius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- mensarius in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- mensarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- mensarius in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.