maritimus

Latin

Alternative forms

Etymology

Derived from mare (sea). Compare fīnitimus, lēgitimus.

This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term.

Pronunciation

Adjective

maritimus (feminine maritima, neuter maritimum); first/second-declension adjective

  1. Of or pertaining to the sea; marine, maritime.
  2. (figuratively) changeable, inconstant

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative maritimus maritima maritimum maritimī maritimae maritima
Genitive maritimī maritimae maritimī maritimōrum maritimārum maritimōrum
Dative maritimō maritimō maritimīs
Accusative maritimum maritimam maritimum maritimōs maritimās maritima
Ablative maritimō maritimā maritimō maritimīs
Vocative maritime maritima maritimum maritimī maritimae maritima

Synonyms

Descendants

References

  • maritimus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • maritimus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • maritimus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
    • the alternation of tides: aestus maritimi mutuo accedentes et recedentes (N. D. 2. 53. 132)
    • geographical knowledge: regionum terrestrium aut maritimarum scientia
    • a seaport town: oppidum maritimum
    • to have a powerful navy: rebus maritimis multum valere
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.