marchio

See also: Marchio and marchiò

Italian

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈmar.kjo/
  • Rhymes: -arkjo
  • Hyphenation: màr‧chio

Etymology 1

A Germanic borrowing, from Frankish *mark (sign, mark).

Noun

marchio m (plural marchi)

  1. brand, trademark, mark, label
  2. branding iron (A piece of metal bent into a distinctive shape, heated and used to brand livestock)
Synonyms
Derived terms

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

marchio

  1. first-person singular present indicative of marchiare

Anagrams

Latin

Alternative forms

  • markiō

Etymology

From marcha, marca (boundary-mark) + -iō, from Frankish *marku, from Proto-Germanic *markō (boundary; boundary marker), from Proto-Indo-European *marǵ- (edge, boundary, border).

Pronunciation

Noun

marchiō m (genitive marchiōnis); third declension

  1. (Medieval Latin) frontier-guardsman, marquess, marquis
    • 1202, Innocent III, Venerabilem :
      Venerabilem fratrum nostrum Salzburgensem archiepiscopum, et dilectum filium abbatem de Salem et nobilem virum marchionem orientalem quorumdam principum nuntios ad sedem apostolicam destinatos benignae recepimus, et eis benevolam duximus audientiam indulgendam.
    • 1350, Charles IV, Vita Caroli IV Capitulum VIII:
      Et sic nobis remansit solus titulus marchio Moravie sine re.

Declension

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative marchiō marchiōnēs
Genitive marchiōnis marchiōnum
Dative marchiōnī marchiōnibus
Accusative marchiōnem marchiōnēs
Ablative marchiōne marchiōnibus
Vocative marchiō marchiōnēs

Derived terms

  • commarchiō
  • marchiōcomes, marchicomes, marchicomitissa
  • marchiōnālis
  • marchiōnātus
  • marchiōnēnsis
  • marchiōnissa, marciōnissa
  • marchiōnita
  • marchiōnium

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.