maoinigh
Irish
Etymology 1
From Middle Irish maínigid.[1] By surface analysis, maoin + -igh.
Verb
maoinigh (present analytic maoiníonn, future analytic maoineoidh, verbal noun maoiniú, past participle maoinithe)
Conjugation
conjugation of maoinigh (second conjugation)
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | maoiním | maoiníonn tú; maoinír† |
maoiníonn sé, sí | maoinímid; maoiníonn muid |
maoiníonn sibh | maoiníonn siad; maoiníd† |
a mhaoiníonn; a mhaoiníos / a maoiníonn*; a maoiníos* |
maoinítear |
past | mhaoinigh mé; mhaoiníos | mhaoinigh tú; mhaoinís | mhaoinigh sé, sí | mhaoiníomar; mhaoinigh muid | mhaoinigh sibh; mhaoiníobhair | mhaoinigh siad; mhaoiníodar | a mhaoinigh / ar mhaoinigh* |
maoiníodh | |
past habitual | mhaoinínn / maoinínn‡‡ | mhaoiníteá / maoiníteᇇ | mhaoiníodh sé, sí / maoiníodh sé, s퇇 | mhaoinímis; mhaoiníodh muid / maoinímis‡‡; maoiníodh muid‡‡ | mhaoiníodh sibh / maoiníodh sibh‡‡ | mhaoinídís; mhaoiníodh siad / maoinídís‡‡; maoiníodh siad‡‡ | a mhaoiníodh / a maoiníodh* |
mhaoinítí / maoinít퇇 | |
future | maoineoidh mé; maoineod; maoineochaidh mé† |
maoineoidh tú; maoineoir†; maoineochaidh tú† |
maoineoidh sé, sí; maoineochaidh sé, sí† |
maoineoimid; maoineoidh muid; maoineochaimid†; maoineochaidh muid† |
maoineoidh sibh; maoineochaidh sibh† |
maoineoidh siad; maoineoid†; maoineochaidh siad† |
a mhaoineoidh; a mhaoineos; a mhaoineochaidh†; a mhaoineochas† / a maoineoidh*; a maoineos*; a maoineochaidh*†; a maoineochas*† |
maoineofar; maoineochar† | |
conditional | mhaoineoinn; mhaoineochainn† / maoineoinn‡‡; maoineochainn†‡‡ | mhaoineofá; mhaoineochthᆠ/ maoineofᇇ; maoineochthᆇ‡ | mhaoineodh sé, sí; mhaoineochadh sé, sí† / maoineodh sé, s퇇; maoineochadh sé, s톇‡ | mhaoineoimis; mhaoineodh muid; mhaoineochaimis†; mhaoineochadh muid† / maoineoimis‡‡; maoineodh muid‡‡; maoineochaimis†‡‡; maoineochadh muid†‡‡ | mhaoineodh sibh; mhaoineochadh sibh† / maoineodh sibh‡‡; maoineochadh sibh†‡‡ | mhaoineoidís; mhaoineodh siad; mhaoineochadh siad† / maoineoidís‡‡; maoineodh siad‡‡; maoineochadh siad†‡‡ | a mhaoineodh; a mhaoineochadh† / a maoineodh*; a maoineochadh*† |
mhaoineofaí; mhaoineochthaí† / maoineofa퇇; maoineochtha톇‡ | |
subjunctive | present | go maoiní mé; go maoiníod† |
go maoiní tú; go maoinír† |
go maoiní sé, sí | go maoinímid; go maoiní muid |
go maoiní sibh | go maoiní siad; go maoiníd† |
— | go maoinítear |
past | dá maoinínn | dá maoiníteá | dá maoiníodh sé, sí | dá maoinímis; dá maoiníodh muid |
dá maoiníodh sibh | dá maoinídís; dá maoiníodh siad |
— | dá maoinítí | |
imperative | maoiním | maoinigh | maoiníodh sé, sí | maoinímis | maoinígí; maoinídh† |
maoinídís | — | maoinítear | |
verbal noun | maoiniú | ||||||||
past participle | maoinithe |
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Further reading
- Dinneen, Patrick S. (1927) “maoinigh”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 2nd edition, Dublin: Irish Texts Society
- Ó Dónaill, Niall (1977) “maoinigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Adjective
maoinigh
- inflection of maoineach:
- masculine vocative/genitive singular
- (archaic, dialectal) feminine dative singular
Mutation
Irish mutation | ||
---|---|---|
Radical | Lenition | Eclipsis |
maoinigh | mhaoinigh | not applicable |
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. |
References
- G. Toner, M. Ní Mhaonaigh, S. Arbuthnot, D. Wodtko, M.-L. Theuerkauf, editors (2019), “moínigid(ir), maínigid”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.