mactatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of mactō (reward, sacrifice).

Participle

mactātus (feminine mactāta, neuter mactātum); first/second-declension participle

  1. rewarded, honored, having been rewarded.
  2. punished, troubled, having been punished.
  3. slaughtered, killed, having been slaughtered.
  4. offered, sacrificed, immolated, having been sacrificed.

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative mactātus mactāta mactātum mactātī mactātae mactāta
Genitive mactātī mactātae mactātī mactātōrum mactātārum mactātōrum
Dative mactātō mactātō mactātīs
Accusative mactātum mactātam mactātum mactātōs mactātās mactāta
Ablative mactātō mactātā mactātō mactātīs
Vocative mactāte mactāta mactātum mactātī mactātae mactāta

References

  • mactatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • mactatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.