lucuna
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /luˈkuː.na/, [ɫ̪ʊˈkuːnä]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /luˈku.na/, [luˈkuːnä]
Noun
lucūna f (genitive lucūnae); first declension
- Alternative form of lacūna.
- c. 99 BCE – 55 BCE, Lucretius, De rerum natura 6.552:
- Fit quoque, ubi in magnas aquae vastasque lucunas gleba vetustate e terra provolvitur ingens, […]
- c. 99 BCE – 55 BCE, Lucretius, De rerum natura 3.1031:
- […], viam qui quondam per mare magnum stravit iterque dedit legionibus ire per altum ac pedibus salsas docuit super ire lucunas et contempsit equis insultans murmura ponti, […]
Inflection
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | lucūna | lucūnae |
Genitive | lucūnae | lucūnārum |
Dative | lucūnae | lucūnīs |
Accusative | lucūnam | lucūnās |
Ablative | lucūnā | lucūnīs |
Vocative | lucūna | lucūnae |
References
- “lucuna”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.