lucidior

Latin

Adjective

lūcidior (neuter lūcidius); third declension

  1. comparative degree of lūcidus
    • 8 CE, Ovid, The Festivals 1.93–94:
      haec ego cum sūmptīs agitārem mente tabellīs,
      lūcidior vīsa est, quam fuit ante, domus.
      While I was revolving these things in my mind, my tablets being taken in hand, the house seemed to be brighter than it was before.
      1851. The Fasti &c of Ovid. Trans. Henry T. Riley. London: H. G. Bohn. pg. 10.

Declension

Third-declension comparative adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative lūcidior lūcidius lūcidiōrēs lūcidiōra
Genitive lūcidiōris lūcidiōrum
Dative lūcidiōrī lūcidiōribus
Accusative lūcidiōrem lūcidius lūcidiōrēs lūcidiōra
Ablative lūcidiōre lūcidiōribus
Vocative lūcidior lūcidius lūcidiōrēs lūcidiōra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.