lintuin

Ingrian

Etymology 1

From lintu (bird) + -in. Akin to Finnish lintunen.

Pronunciation

  • (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈlintui̯ne/, [ˈlʲintŭi̯n]
  • (Soikkola) IPA(key): /ˈlintui̯n/, [ˈlʲintui̯n]
  • Rhymes: -intui̯n
  • Hyphenation: lin‧tuin

Noun

lintuin

  1. Diminutive of lintu; birdie
Declension
Declension of lintuin (type 1/kärpäin, no gradation)
singular plural
nominative lintuin lintuiset
genitive lintuisen lintuisiin
partitive lintuista, lintuist lintuisia
illative lintuisee lintuisii
inessive lintuisees lintuisiis
elative lintuisest lintuisist
allative lintuiselle lintuisille
adessive lintuiseel lintuisiil
ablative lintuiselt lintuisilt
translative lintuiseks lintuisiks
essive lintuisenna, lintuiseen lintuisinna, lintuisiin
exessive1) lintuisent lintuisint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Pronunciation

  • (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈlintui̯n/, [ˈlʲintŭn]
  • (Soikkola) IPA(key): /ˈlʲintui̯n/, [ˈlʲintui̯n]
  • Rhymes: -intui̯n
  • Hyphenation: lin‧tuin

Noun

lintuin

  1. genitive plural of lintu

References

  • V. I. Junus (1936) Iƶoran Keelen Grammatikka, Leningrad: Riikin Ucebno-pedagogiceskoi Izdateljstva, page 51
  • Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 267
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.