linguatus

Latin

Etymology

From lingua (tongue, language).

Pronunciation

Adjective

linguātus (feminine linguāta, neuter linguātum); first/second-declension adjective

  1. eloquent; gifted in speech

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative linguātus linguāta linguātum linguātī linguātae linguāta
Genitive linguātī linguātae linguātī linguātōrum linguātārum linguātōrum
Dative linguātō linguātō linguātīs
Accusative linguātum linguātam linguātum linguātōs linguātās linguāta
Ablative linguātō linguātā linguātō linguātīs
Vocative linguāte linguāta linguātum linguātī linguātae linguāta

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.