lincturus
Latin
Etymology
Future active participle of lingō.
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | linctūrus | linctūra | linctūrum | linctūrī | linctūrae | linctūra | |
Genitive | linctūrī | linctūrae | linctūrī | linctūrōrum | linctūrārum | linctūrōrum | |
Dative | linctūrō | linctūrō | linctūrīs | ||||
Accusative | linctūrum | linctūram | linctūrum | linctūrōs | linctūrās | linctūra | |
Ablative | linctūrō | linctūrā | linctūrō | linctūrīs | |||
Vocative | linctūre | linctūra | linctūrum | linctūrī | linctūrae | linctūra |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.