lassitudo

Latin

Etymology

From lassus + -tūdō.

Noun

lassitūdō f (genitive lassitūdinis); third declension

  1. faintness, weariness, exhaustion, tiredness, lassitude

Declension

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative lassitūdō lassitūdinēs
Genitive lassitūdinis lassitūdinum
Dative lassitūdinī lassitūdinibus
Accusative lassitūdinem lassitūdinēs
Ablative lassitūdine lassitūdinibus
Vocative lassitūdō lassitūdinēs

Descendants

  • Catalan: lassitud
  • French: lassitude

References

  • lassitudo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • lassitudo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • lassitudo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
    • to sleep soundly (from fatigue): arte, graviter dormire (ex lassitudine)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.