larignus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /laˈriɡ.nus/, [ɫ̪äˈrɪŋnʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /laˈriɲ.ɲus/, [läˈriɲːus]
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | larignus | larigna | larignum | larignī | larignae | larigna | |
Genitive | larignī | larignae | larignī | larignōrum | larignārum | larignōrum | |
Dative | larignō | larignō | larignīs | ||||
Accusative | larignum | larignam | larignum | larignōs | larignās | larigna | |
Ablative | larignō | larignā | larignō | larignīs | |||
Vocative | larigne | larigna | larignum | larignī | larignae | larigna |
References
- “larignus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- larignus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.