konduti

Esperanto

Etymology

From konduto (“behavior”) +‎ -i (verbal suffix).

Pronunciation
  • IPA(key): /kon.ˈdu.ti/
  • Audio(file)
  • Hyphenation: kon‧du‧ti

Verb

konduti (present kondutas, past kondutis, future kondutos, conditional kondutus, volitive kondutu)

  1. to behave, act

Conjugation
Conjugation of konduti
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense kondutas kondutis kondutos
active participle kondutanta kondutantaj kondutinta kondutintaj kondutonta kondutontaj
acc. kondutantan kondutantajn kondutintan kondutintajn kondutontan kondutontajn
nominal active participle kondutanto kondutantoj kondutinto kondutintoj kondutonto kondutontoj
acc. kondutanton kondutantojn kondutinton kondutintojn kondutonton kondutontojn
adverbial active participle kondutante kondutinte kondutonte
infinitive konduti imperative kondutu conditional kondutus

Derived terms
  • kondutismo
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.