kezük
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkɛzyk]
- Hyphenation: ke‧zük
Declension
Inflection (stem in -e-, front rounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | kezük | — |
accusative | kezüket | — |
dative | kezüknek | — |
instrumental | kezükkel | — |
causal-final | kezükért | — |
translative | kezükké | — |
terminative | kezükig | — |
essive-formal | kezükként | — |
essive-modal | kezükül | — |
inessive | kezükben | — |
superessive | kezükön | — |
adessive | kezüknél | — |
illative | kezükbe | — |
sublative | kezükre | — |
allative | kezükhöz | — |
elative | kezükből | — |
delative | kezükről | — |
ablative | kezüktől | — |
non-attributive possessive - singular |
kezüké | — |
non-attributive possessive - plural |
kezükéi | — |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.