keemik

Estonian

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Noun

keemik (genitive keemiku, partitive keemikut)

  1. chemist

Declension

Declension of keemik (ÕS type 2/õpik, no gradation)
singular plural
nominative keemik keemikud
accusative nom.
gen. keemiku
genitive keemikute
partitive keemikut keemikuid
illative keemikusse keemikutesse
keemikuisse
inessive keemikus keemikutes
keemikuis
elative keemikust keemikutest
keemikuist
allative keemikule keemikutele
keemikuile
adessive keemikul keemikutel
keemikuil
ablative keemikult keemikutelt
keemikuilt
translative keemikuks keemikuteks
keemikuiks
terminative keemikuni keemikuteni
essive keemikuna keemikutena
abessive keemikuta keemikuteta
comitative keemikuga keemikutega
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.