jaarling

Dutch

Etymology

From jaar (“year”) +‎ -ling (“-ling”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈjaːr.lɪŋ/
  • Audio(file)
  • Hyphenation: jaar‧ling

Noun

jaarling m (plural jaarlingen)

  1. A yearling, notably an equine or bovine animal aged between one and two.
    De boer heeft een kudde jaarlingen die volgend jaar volwassen zullen zijn.
    The farmer has a herd of yearlings that will be adults next year.
    De fokker heeft een paar veelbelovende jaarlingen die in de toekomst hopelijk goede renpaarden zullen worden.
    The breeder has a few promising yearlings that will hopefully become good racehorses in the future.
    De veiling biedt een aantal prachtige jaarlingen te koop aan.
    The auction offers a number of beautiful yearlings for sale.

Hypernyms
  • eenjarige

Derived terms
  • jaarlingkalf
  • jaarlingshengst
  • merriejaarling
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.