iudicandus
Latin
Etymology
Future passive participle of iūdicō.
Participle
iūdicandus m (feminine iūdicanda, neuter iūdicandum); first/second declension
Declension
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | iūdicandus | iūdicanda | iūdicandum | iūdicandī | iūdicandae | iūdicanda | |
Genitive | iūdicandī | iūdicandae | iūdicandī | iūdicandōrum | iūdicandārum | iūdicandōrum | |
Dative | iūdicandō | iūdicandae | iūdicandō | iūdicandīs | iūdicandīs | iūdicandīs | |
Accusative | iūdicandum | iūdicandam | iūdicandum | iūdicandōs | iūdicandās | iūdicanda | |
Ablative | iūdicandō | iūdicandā | iūdicandō | iūdicandīs | iūdicandīs | iūdicandīs | |
Vocative | iūdicande | iūdicanda | iūdicandum | iūdicandī | iūdicandae | iūdicanda |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.