ipsimus
Latin
Etymology
Contraction of earlier ipsissimus, from ipse + -issimus. Attested in the Satyricon.[1]
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈip.si.mus/, [ˈɪps̠ɪmʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈip.si.mus/, [ˈipsimus]
Pronoun
ipsimus (feminine ipsima, neuter ipsimum); first/second-declension adjective (nonstandard)
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | ipsimus | ipsima | ipsimum | ipsimī | ipsimae | ipsima | |
Genitive | ipsimī | ipsimae | ipsimī | ipsimōrum | ipsimārum | ipsimōrum | |
Dative | ipsimō | ipsimō | ipsimīs | ||||
Accusative | ipsimum | ipsimam | ipsimum | ipsimōs | ipsimās | ipsima | |
Ablative | ipsimō | ipsimā | ipsimō | ipsimīs | |||
Vocative | ipsime | ipsima | ipsimum | ipsimī | ipsimae | ipsima |
Derived terms
References
- Walther von Wartburg (1928–2002) “ĭpse, -a”, in Französisches Etymologisches Wörterbuch (in German), volume 4: G H I, page 808
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.