introiens
Latin
Etymology
Present active participle of introeō (“enter”).
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | introiēns | introiēns | introeuntēs | introeuntia | |
Genitive | introeuntis | introeuntis | introeuntium | introeuntium | |
Dative | introeuntī | introeuntī | introeuntibus | introeuntibus | |
Accusative | introeuntem | introiēns | introeuntēs, introeuntīs | introeuntia | |
Ablative | introeunte, introeuntī1 | introeunte, introeuntī1 | introeuntibus | introeuntibus | |
Vocative | introiēns | introiēns | introeuntēs | introeuntia |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.