insurgens

Latin

Etymology

Present active participle of īnsurgō

Participle

īnsurgēns (genitive īnsurgentis); third-declension one-termination participle

  1. rising up (against)

Declension

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative īnsurgēns īnsurgentēs īnsurgentia
Genitive īnsurgentis īnsurgentium
Dative īnsurgentī īnsurgentibus
Accusative īnsurgentem īnsurgēns īnsurgentēs
īnsurgentīs
īnsurgentia
Ablative īnsurgente
īnsurgentī1
īnsurgentibus
Vocative īnsurgēns īnsurgentēs īnsurgentia

1When used purely as an adjective.

Descendants

  • Catalan: insurgent
  • Galician: insurxente
  • Italian: insorgente
  • Portuguese: insurgente
  • Romanian: insurgent
  • Spanish: insurgente
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.