inornatus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /i.noːrˈnaː.tus/, [ɪnoːrˈnäːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /i.norˈna.tus/, [inorˈnäːt̪us]
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | inōrnātus | inōrnāta | inōrnātum | inōrnātī | inōrnātae | inōrnāta | |
Genitive | inōrnātī | inōrnātae | inōrnātī | inōrnātōrum | inōrnātārum | inōrnātōrum | |
Dative | inōrnātō | inōrnātō | inōrnātīs | ||||
Accusative | inōrnātum | inōrnātam | inōrnātum | inōrnātōs | inōrnātās | inōrnāta | |
Ablative | inōrnātō | inōrnātā | inōrnātō | inōrnātīs | |||
Vocative | inōrnāte | inōrnāta | inōrnātum | inōrnātī | inōrnātae | inōrnāta |
Derived terms
Related terms
References
- “inornatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “inornatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- inornatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.