inoblitus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /i.nobˈliː.tus/, [ɪnɔbˈlʲiːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /i.nobˈli.tus/, [inobˈliːt̪us]
Adjective
inoblītus (feminine inoblīta, neuter inoblītum); first/second-declension adjective
- mindful, not forgetful
- 12 CE – 13 CE, Ovid, Epistulae ex Ponto 4.37:
- Seu tamen effectus habitura est gratia, seu me / dura iubet gelido Parca sub axe mori, / semper inoblita repetam tua munera mente / et mea me tellus audiet esse tuum.
- 12 CE – 13 CE, Ovid, Epistulae ex Ponto 4.37:
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | inoblītus | inoblīta | inoblītum | inoblītī | inoblītae | inoblīta | |
Genitive | inoblītī | inoblītae | inoblītī | inoblītōrum | inoblītārum | inoblītōrum | |
Dative | inoblītō | inoblītō | inoblītīs | ||||
Accusative | inoblītum | inoblītam | inoblītum | inoblītōs | inoblītās | inoblīta | |
Ablative | inoblītō | inoblītā | inoblītō | inoblītīs | |||
Vocative | inoblīte | inoblīta | inoblītum | inoblītī | inoblītae | inoblīta |
References
- “inoblitus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “inoblitus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.