inhaesurus
Latin
Participle
inhaesūrus (feminine inhaesūra, neuter inhaesūrum); first/second-declension participle
- future active participle of inhaereō
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | inhaesūrus | inhaesūra | inhaesūrum | inhaesūrī | inhaesūrae | inhaesūra | |
Genitive | inhaesūrī | inhaesūrae | inhaesūrī | inhaesūrōrum | inhaesūrārum | inhaesūrōrum | |
Dative | inhaesūrō | inhaesūrō | inhaesūrīs | ||||
Accusative | inhaesūrum | inhaesūram | inhaesūrum | inhaesūrōs | inhaesūrās | inhaesūra | |
Ablative | inhaesūrō | inhaesūrā | inhaesūrō | inhaesūrīs | |||
Vocative | inhaesūre | inhaesūra | inhaesūrum | inhaesūrī | inhaesūrae | inhaesūra |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.