infodiens
Latin
Etymology
Present participle of īnfodiō
Participle
īnfodiēns m or f or n (genitive īnfodientis); third declension
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | īnfodiēns | īnfodiēns | īnfodientēs | īnfodientia | |
Genitive | īnfodientis | īnfodientis | īnfodientium | īnfodientium | |
Dative | īnfodientī | īnfodientī | īnfodientibus | īnfodientibus | |
Accusative | īnfodientem | īnfodiēns | īnfodientēs, īnfodientīs | īnfodientia | |
Ablative | īnfodiente, īnfodientī1 | īnfodiente, īnfodientī1 | īnfodientibus | īnfodientibus | |
Vocative | īnfodiēns | īnfodiēns | īnfodientēs | īnfodientia |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.