infitias eo
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /inˈfi.ti.aːs ˈe.oː/, [ĩːˈfɪt̪iäːs̠ ˈeoː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /inˈfit.t͡si.as ˈe.o/, [iɱˈfit̪ː͡s̪iäs ˈɛːo]
Verb
īnfitiās eō (present infinitive īnfitiās īre, perfect active īnfitiās iī or īnfitiās īvī, supine īnfitiās itum); irregular conjugation, irregular, no passive
Usage notes
The noun *īnfitiae (“denial”) is not attested outside this set phrase.
Conjugation
Conjugation of īnfitiās eō (irregular, active only) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | īnfitiās eō | īnfitiās īs | īnfitiās it | īnfitiās īmus | īnfitiās ītis | īnfitiās eunt |
imperfect | īnfitiās ībam | īnfitiās ībās | īnfitiās ībat | īnfitiās ībāmus | īnfitiās ībātis | īnfitiās ībant | |
future | īnfitiās ībō | īnfitiās ībis | īnfitiās ībit | īnfitiās ībimus | īnfitiās ībitis | īnfitiās ībunt | |
perfect | īnfitiās iī, īnfitiās īvī |
īnfitiās īstī, īnfitiās īvistī |
īnfitiās iit, īnfitiās īvit |
īnfitiās iimus | īnfitiās īstis | īnfitiās iērunt, īnfitiās iēre | |
pluperfect | īnfitiās ieram | īnfitiās ierās | īnfitiās ierat | īnfitiās ierāmus | īnfitiās ierātis | īnfitiās ierant | |
future perfect | īnfitiās ierō | īnfitiās ieris | īnfitiās ierit | īnfitiās ierimus | īnfitiās ieritis | īnfitiās ierint | |
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | īnfitiās eam | īnfitiās eās | īnfitiās eat | īnfitiās eāmus | īnfitiās eātis | īnfitiās eant |
imperfect | īnfitiās īrem | īnfitiās īrēs | īnfitiās īret | īnfitiās īrēmus | īnfitiās īrētis | īnfitiās īrent | |
perfect | īnfitiās ierim | īnfitiās ierīs | īnfitiās ierit | īnfitiās ierīmus | īnfitiās ierītis | īnfitiās ierint | |
pluperfect | īnfitiās īssem | īnfitiās īssēs | īnfitiās īsset | īnfitiās īssēmus | īnfitiās īssētis | īnfitiās īssent | |
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | īnfitiās ī | — | — | īnfitiās īte | — |
future | — | īnfitiās ītō | īnfitiās ītō | — | īnfitiās ītōte | īnfitiās euntō | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | īnfitiās īre | īnfitiās īsse | īnfitiās itūrum esse | — | — | — | |
participles | īnfitiās iēns | — | īnfitiās itūrus | — | — | — | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
īnfitiās eundī | īnfitiās eundō | īnfitiās eundum | īnfitiās eundō | īnfitiās itum | īnfitiās itū |
Related terms
References
- “īnfitiae”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- īnfitias īre in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- “infitiae” in the Thesaurus Linguae Latinae (TLL Open Access), Berlin (formerly Leipzig): De Gruyter (formerly Teubner), 1900–present
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.