incepturus

Latin

Etymology

Future active participle of incipiō (begin).

Participle

inceptūrus m (feminine inceptūra, neuter inceptūrum); first/second declension

  1. about to begin

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative inceptūrus inceptūra inceptūrum inceptūrī inceptūrae inceptūra
Genitive inceptūrī inceptūrae inceptūrī inceptūrōrum inceptūrārum inceptūrōrum
Dative inceptūrō inceptūrae inceptūrō inceptūrīs inceptūrīs inceptūrīs
Accusative inceptūrum inceptūram inceptūrum inceptūrōs inceptūrās inceptūra
Ablative inceptūrō inceptūrā inceptūrō inceptūrīs inceptūrīs inceptūrīs
Vocative inceptūre inceptūra inceptūrum inceptūrī inceptūrae inceptūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.