imulus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈiː.mu.lus/, [ˈiːmʊɫ̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈi.mu.lus/, [ˈiːmulus]
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | īmulus | īmula | īmulum | īmulī | īmulae | īmula | |
Genitive | īmulī | īmulae | īmulī | īmulōrum | īmulārum | īmulōrum | |
Dative | īmulō | īmulō | īmulīs | ||||
Accusative | īmulum | īmulam | īmulum | īmulōs | īmulās | īmula | |
Ablative | īmulō | īmulā | īmulō | īmulīs | |||
Vocative | īmule | īmula | īmulum | īmulī | īmulae | īmula |
Related terms
References
- “imulus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “imulus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- imulus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.