imbricus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈim.bri.kus/, [ˈɪmbrɪkʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈim.bri.kus/, [ˈimbrikus]
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | imbricus | imbrica | imbricum | imbricī | imbricae | imbrica | |
Genitive | imbricī | imbricae | imbricī | imbricōrum | imbricārum | imbricōrum | |
Dative | imbricō | imbricō | imbricīs | ||||
Accusative | imbricum | imbricam | imbricum | imbricōs | imbricās | imbrica | |
Ablative | imbricō | imbricā | imbricō | imbricīs | |||
Vocative | imbrice | imbrica | imbricum | imbricī | imbricae | imbrica |
Related terms
References
- “imbricus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- imbricus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.