ihatatlan

Hungarian

Etymology

From the i- root of iszik (to drink) + -hatatlan (adjective-forming suffix).

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈiɦɒtɒtlɒn]
  • Hyphenation: iha‧tat‧lan

Adjective

ihatatlan (comparative ihatatlanabb, superlative legihatatlanabb)

  1. undrinkable, impotable
    Antonym: iható

Declension

Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative ihatatlan ihatatlanok
accusative ihatatlant ihatatlanokat
dative ihatatlannak ihatatlanoknak
instrumental ihatatlannal ihatatlanokkal
causal-final ihatatlanért ihatatlanokért
translative ihatatlanná ihatatlanokká
terminative ihatatlanig ihatatlanokig
essive-formal ihatatlanként ihatatlanokként
essive-modal ihatatlanul
inessive ihatatlanban ihatatlanokban
superessive ihatatlanon ihatatlanokon
adessive ihatatlannál ihatatlanoknál
illative ihatatlanba ihatatlanokba
sublative ihatatlanra ihatatlanokra
allative ihatatlanhoz ihatatlanokhoz
elative ihatatlanból ihatatlanokból
delative ihatatlanról ihatatlanokról
ablative ihatatlantól ihatatlanoktól
non-attributive
possessive - singular
ihatatlané ihatatlanoké
non-attributive
possessive - plural
ihatatlanéi ihatatlanokéi

Further reading

  • ihatatlan in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.