ignoratus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of ignōrō (not know).

Participle

ignōrātus (feminine ignōrāta, neuter ignōrātum); first/second-declension participle

  1. unknown, unacquainted, having been unknown.
  2. ignored, having been ignored.

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative ignōrātus ignōrāta ignōrātum ignōrātī ignōrātae ignōrāta
Genitive ignōrātī ignōrātae ignōrātī ignōrātōrum ignōrātārum ignōrātōrum
Dative ignōrātō ignōrātō ignōrātīs
Accusative ignōrātum ignōrātam ignōrātum ignōrātōs ignōrātās ignōrāta
Ablative ignōrātō ignōrātā ignōrātō ignōrātīs
Vocative ignōrāte ignōrāta ignōrātum ignōrātī ignōrātae ignōrāta

References

  • ignoratus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.