iactura
Latin
Participle
iactūra
- inflection of iactūrus:
- nominative/vocative/ablative feminine singular
- nominative/accusative/vocative neuter plural
Noun
iactūra f (genitive iactūrae); first declension
- a throwing away
- throwing overboard, jettison
- Quintus Curtius Rufus, Historiae Alexandri Magni, Book V, 9, 3
- Sed medici quoque graviores morbos asperis remediis curant, et gubernator, ubi nafraugium timet, iactura quidquid servari potest redimit.
- Translation by John Carew Rolfe:
- But physicians also cure more desperate maladies by harsh remedies, and a pilot, when he fears shipwreck, rescues by jettison whatever can be saved.
- Translation by John Carew Rolfe:
- Sed medici quoque graviores morbos asperis remediis curant, et gubernator, ubi nafraugium timet, iactura quidquid servari potest redimit.
- Quintus Curtius Rufus, Historiae Alexandri Magni, Book V, 9, 3
- (figuratively) sacrifice
- (figuratively) loss
- c. 52 BCE, Julius Caesar, Commentarii de Bello Gallico VII.26:
- Non magna iactura suorum
- Without great loss of their [men]
- Non magna iactura suorum
Declension
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | iactūra | iactūrae |
Genitive | iactūrae | iactūrārum |
Dative | iactūrae | iactūrīs |
Accusative | iactūram | iactūrās |
Ablative | iactūrā | iactūrīs |
Vocative | iactūra | iactūrae |
Related terms
References
- “iactura”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- iactura in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.