iż

• hiże, hiże, iże

Reduced form of iże, from Proto-Slavic *je že (neuter acc. sg. of *jь že), from *je n sg (“it; that”, accusative) + *že (emphatic particle).[1][2] Compare English that, Old Norse at, German dass, Ancient Greek ὅτι (hóti). First attested in the 14th century.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /iʃ/
• IPA^(key): (15^th CE) /iʃ/

iż

1. coordinating conjunction; that
2. causal conjunction; because
3. connects a correlated clause; as, like
4. introduces an unreal negated conditional; unless; if not
5. introduces a real negated conditional; unless; if not

iż

1. used for expressiveness
   • Beginning of the 15th century, Łukasz z Wielkiego Koźmina, Kazania gnieźnieńskie‎, Krakow, page 1a:

     Dzathky mile! Isze gako tho vy szamy dobrze vecze..., gdisczy szø kthoremv krolevy... szin narodzy, tedicz... posly beszø

     [Dziatki miłe! Iże jako to wy sami dobrze wiecie..., gdyżci się ktoremu krolewi... syn narodzi, tedyć... pośli bieżą]

2. indicates a following event in time
   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎, page 572:

     A potem czass maly, ysch mye vzryczye (et videbitis me Jo 16, 19)

     [A potem czas mały, iż mie uźrycie (et videbitis me Jo 16, 19)]

3. The meaning of this term is uncertain. Possibilities include:
   1. denotes a following area or space
      • 1912 [1428], Monumenta Iuris cura praepositorum Chartophylacio Maximo Varsoviensi, volume V, page 137:

        Gwnolth prziszankl y se swethky naprzeciw Sczepanowy, podkomorzemw s prziswolenya po *strugo Poboszenycza, a *strugo, ysz do rzeky Narwye

        [Gunolt przysiągł i ze świedki naprzecziw Szczepanowi, podkomorzemu z przyzwolenia po strugę Pobożenica, a strugę, iż do rzeki Narwie]

• Polish: iż, iże
• Silesian: iż, iże; jiże

• Boryś, Wiesław (2005) “iż”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN, page 201
• Sławski, Franciszek (1958-1965) “iż”, in Jan Safarewicz, Andrzej Siudut, editors, Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological dictionary of the Polish language] (in Polish), Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego
• Bańkowski, Andrzej (2000) “iż”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “iż(e), hiż(e)”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

• iże

Inherited from Old Polish iż.

• IPA^(key): /iʂ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈiʂ/

• Audio 1

  (file)

• Audio 2

  (file)

• Rhymes: -iʂ
• Syllabification: iż

iż

1. (literary) introduces a subordinate clause; that

   Synonym: że

2. (obsolete) causal conjunction; as, since, because
3. (Middle Polish) even though

   Synonym: mimo że

4. (Middle Polish) temporal or conditional conjunction; when; if
5. (Middle Polish) temporal; until

   Synonyms: aż, dopóki nie

6. (Middle Polish) complimentative; that is, i.e.; namely
7. (Middle Polish) because; Further details are uncertain.
   • 1564, J. Mączyński, Lexicon‎, page 103d:

     Enim, coniunctio causalis, Yż/ Bo

   • 1564, J. Mączyński, Lexicon‎, page 240d:

     Nam, coniunctio causalis primum tantum locum sortitur, Bo, Iż.

   • 1564, J. Mączyński, Lexicon‎, page 340d:

     Quia coniunctio causalis, Iż/ dla tego yż. Mącz

   • 1564, J. Mączyński, Lexicon‎, page 343d:

     Quod coniunctio causalis indicativo aliquando frequentius subiunctivo iungitur, Yſz/ co/ dla tego.

   • 1564, J. Mączyński, Lexicon‎, page 344a:

     Quominus id est ut non, Aby nie yż nie.

   • 1564, J. Mączyński, Lexicon‎, page 344b (18):

     Quoniam coniunctio causalis, A iż/ przeto iż/ dlatego iż.

   • 1588, A. Calepinus, Dictionarium decem linguarum‎, page [890]b:

     Quoad Donec, quandiu, quousque ‒ Iako długo, iz, az.

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), iż is one of the most used words in Polish, appearing 44 times in scientific texts, 77 times in news, 54 times in essays, 21 times in fiction, and 1 time in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 197 times, making it the 278th most common word in a corpus of 500,000 words.[1]

iż

1. (Middle Polish) used after other conjunctions for emphasis
2. (Middle Polish) indicates a following event in time
3. (Middle Polish) forms the third person imperative in the singular and plural; let, may

   Synonym: niech

4. (Middle Polish) The meaning of this term is uncertain. Possibilities include:
   1. also, as well
      • 1525, Jan z Szamotuł (Paterek), Kazania, inc.: Poczyna się kazanie drugie o poczęciu przenaczystszej dziewice Panny Maryjej‎, page 27v:

        a yeſzly yſzczyą przyrownam anyolom/ o zayſte doſtoynyeyſzaſz nath anyoly

      • 1550, Historyja Aleksandra Wielkiego‎, page A2v:

        ábowiem Egipcżánie ſą rozomni/ ktorzy iż ſny rozwodzą/ [qui etiam somnia solvunt] známioná vkazuią

      • 1543-1554, Liber maleficorum‎, page 1549/149v:

        Iſch powyedzial yſch Thalierzse paniczewſkie, kthore gineli Zyanem wolkyem nagradzal panſkimy

      • 1577, A. Frycz Modrzewski - C. Bazylik, O poprawie Rzeczypospolitej‎, page 98:

        Byli oni ludźie bárzo pilni/ á w káżdey wolney náuce/ iż z ſámego zwycżáiu bárzo biegli [Erant viri illi perquam diligentes et ab omni liberali eruditione etiam usu ipso paratissimi]

5. (Middle Polish) The meaning of this term is uncertain. Possibilities include:
   1. interrogative; why
      • 1572, Sz. Budny, Biblija‎, page I 279b marg:

        ſilj moie nie ſą ták doſtátecżne iáko morzá ábo wielorybá/ iż mię śćiſkaſz tákowem vtrapieniem ktorego vydz nie mogę.

      • 1579-1597, Akta prawne miasta Kościerzyny‎, page 1588/82v:

        y przeſlvge ſwego wſkazala ze ya ſkrolyem j. m. nycz nyemąm jſz do mnye slye

6. (Middle Polish) The meaning of this term is uncertain.
   • 1560, M. Rej, Wizerunk‎, page 193:

     Kto ſie cnotą ſpráwuie/ á Bogá ſie boi/ Iż go márna ſwawola/ ále rozum ſtroi.

   • 1564, J. Mączyński, Lexicon‎, page 326a:

     Proximus sum egomet mihi, Bliſzſzym ſam ſobie/ Nikomum ták wiele nie powinien iż yednák więcey ſam ſobie.

   • 1566, M. Rej, Postylla‎, 3 edition, page 321v:

     Ow záſię ná málucżki cżás walał ſię iáko we błocie ſwiniá w onych márnych roſkoſzach ſwoich/ thák iáko tu Ewányeliſtá ſwięty piſze/ y z onymi godowniki ſwoiemi/ y iż kęs poſkakáłá przed nim oná márna á plugáwa zwodnicá iego/ ktora nie tylko ciáło/ ále zwiodłá á zátráćiłá y nędzną duſzę iego.

   • 1593, S. Wysocki, Kazanie na pogrzebie ... Jana Symeona Olelkowicza‎, page 35:

     Otoż álbo te dwie mieyſcá ſą iáſnie máluiące Cżyśćiec/ albo więc iż iáſność ſwoię z wykłádu ták wielkich y świętych dwu kośćielnych Doktorow biorą

• iż in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• iż in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “iż”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “iż”, in Słownik języka polskiego‎
• Aleksander Zdanowicz (1861) “iż”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “iż”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 2, Warsaw, page 119

• iże
• jiże (archaic)

Inherited from Old Polish iż.

• IPA^(key): /ˈiʂ/
• Rhymes: -iʂ
• Syllabification: iż

iż

1. (literary) introduces a subordinate clause; that

   Synonym: że

• iż in silling.org