hryggr
Old Norse
Etymology 1
From Proto-Germanic *hrugjaz. Cognate with Old English hryċġ (English ridge), Old High German rucki.
Declension
Descendants
References
- “hryggr1”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press
Declension
Strong declension of hryggr
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | hryggr | hrygg | hryggt |
accusative | hryggvan | hryggva | hryggt |
dative | hryggum | hryggri | hryggu |
genitive | hryggs | hryggrar | hryggs |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | hryggvir | hryggvar | hrygg |
accusative | hryggva | hryggvar | hrygg |
dative | hryggum | hryggum | hryggum |
genitive | hryggra | hryggra | hryggra |
Weak declension of hryggr
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | hryggvi | hryggva | hryggva |
accusative | hryggva | hryggu | hryggva |
dative | hryggva | hryggu | hryggva |
genitive | hryggva | hryggu | hryggva |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | hryggu | hryggu | hryggu |
accusative | hryggu | hryggu | hryggu |
dative | hryggum | hryggum | hryggum |
genitive | hryggu | hryggu | hryggu |
Declension of comparative of hryggr
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | hryggri, hryggvari | hryggri, hryggvari | hryggra, hryggvara |
accusative | hryggra, hryggvara | hryggri, hryggvari | hryggra, hryggvara |
dative | hryggra, hryggvara | hryggri, hryggvari | hryggra, hryggvara |
genitive | hryggra, hryggvara | hryggri, hryggvari | hryggra, hryggvara |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | hryggri, hryggvari | hryggri, hryggvari | hryggri, hryggvari |
accusative | hryggri, hryggvari | hryggri, hryggvari | hryggri, hryggvari |
dative | hryggrum, hryggvarum | hryggrum, hryggvarum | hryggrum, hryggvarum |
genitive | hryggri, hryggvari | hryggri, hryggvari | hryggri, hryggvari |
Strong declension of superlative of hryggr
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | hryggvastr | hryggust | hryggvast |
accusative | hryggvastan | hryggvasta | hryggvast |
dative | hryggustum | hryggvastri | hryggustu |
genitive | hryggvasts | hryggvastrar | hryggvasts |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | hryggvastir | hryggvastar | hryggust |
accusative | hryggvasta | hryggvastar | hryggust |
dative | hryggustum | hryggustum | hryggustum |
genitive | hryggvastra | hryggvastra | hryggvastra |
Weak declension of superlative of hryggr
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | hryggvasti | hryggvasta | hryggvasta |
accusative | hryggvasta | hryggustu | hryggvasta |
dative | hryggvasta | hryggustu | hryggvasta |
genitive | hryggvasta | hryggustu | hryggvasta |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | hryggustu | hryggustu | hryggustu |
accusative | hryggustu | hryggustu | hryggustu |
dative | hryggustum | hryggustum | hryggustum |
genitive | hryggustu | hryggustu | hryggustu |
Descendants
- Icelandic: hryggur
References
- “hryggr2”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press
- hryggr in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.