historyja

See also: historyją

Old Polish

Alternative forms

Etymology

Learned borrowing from Latin historia.[1][2][3][4] First attested in the middle of the 15th century.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /xiˈstɔrɨjaː/
  • IPA(key): (15th CE) /xiˈstɔrɨjɒ/

Noun

historyja f

  1. story (account of real or fictional events)
    • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa, page 767:
      Svyaty Maczyey myeny, yze przed vkrzyzovanym Iesusovym, bo pyrvey nyz vypyssal vmączenye boze..., klądzye hystorya o Iudaschu
      [Święty Maciej mieni, iże przed ukrzyżowanim Jesusowym, bo pirwej niż wypisał umęczenie boże..., kładzie historyją o Judaszu]
    • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa, page 202:
      Czczyenye o rozmaytem polozenyv czczyenya svyątey evanyelyey podlug kxyąg Scolastiky ystoryey
      [Czcienie o rozmaitem położeniu czcienia świętej ewanjelijej podług ksiąg Skolastyki istoryjej]

Descendants

References

  1. Bańkowski, Andrzej (2000) “historia”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
  2. Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “historia”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  3. Stanisław Dubisz, editor (2003), “historyja”, in Uniwersalny słownik języka polskiego [Universal dictionary of the Polish language] (in Polish), volumes 1-4, Warsaw: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, →ISBN
  4. Krystyna Długosz-Kurczabowa (2021) Wielki słownik etymologiczno-historyczny języka polskiego, →ISBN

Polish

Pronunciation

Noun

historyjå f

  1. Middle Polish form of historia

Declension

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.