hinztr
Old Norse
Etymology
Superlative degree of hindri.
Adjective
hinztr
Declension
Strong declension of hinztr
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | hinztr | hinzt | hinzt |
accusative | hinztan | hinzta | hinzt |
dative | hinztum | hinztri | hinztu |
genitive | hinzts | hinztrar | hinzts |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | hinztir | hinztar | hinzt |
accusative | hinzta | hinztar | hinzt |
dative | hinztum | hinztum | hinztum |
genitive | hinztra | hinztra | hinztra |
Weak declension of hinztr
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | hinzti | hinzta | hinzta |
accusative | hinzta | hinztu | hinzta |
dative | hinzta | hinztu | hinzta |
genitive | hinzta | hinztu | hinzta |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | hinztu | hinztu | hinztu |
accusative | hinztu | hinztu | hinztu |
dative | hinztum | hinztum | hinztum |
genitive | hinztu | hinztu | hinztu |
Related terms
- hinzt (adverb)
Descendants
- Icelandic: hinstur
References
- “hinztr”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.