haris
Hungarian
Etymology
An onomatopoeia.[1]
Pronunciation
- IPA(key): [ˈhɒriʃ]
- Hyphenation: ha‧ris
- Rhymes: -iʃ
Declension
Inflection (stem in -o-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | haris | harisok |
accusative | harist | harisokat |
dative | harisnak | harisoknak |
instrumental | harissal | harisokkal |
causal-final | harisért | harisokért |
translative | harissá | harisokká |
terminative | harisig | harisokig |
essive-formal | harisként | harisokként |
essive-modal | — | — |
inessive | harisban | harisokban |
superessive | harison | harisokon |
adessive | harisnál | harisoknál |
illative | harisba | harisokba |
sublative | harisra | harisokra |
allative | harishoz | harisokhoz |
elative | harisból | harisokból |
delative | harisról | harisokról |
ablative | haristól | harisoktól |
non-attributive possessive - singular |
harisé | harisoké |
non-attributive possessive - plural |
hariséi | harisokéi |
Possessive forms of haris | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | harisom | harisaim |
2nd person sing. | harisod | harisaid |
3rd person sing. | harisa | harisai |
1st person plural | harisunk | harisaink |
2nd person plural | harisotok | harisaitok |
3rd person plural | harisuk | harisaik |
References
- haris in Zaicz, Gábor (ed.). Etimológiai szótár: Magyar szavak és toldalékok eredete (‘Dictionary of Etymology: The origin of Hungarian words and affixes’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2006, →ISBN. (See also its 2nd edition.)
Further reading
- haris in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN
Latin
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.