hajaik
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈhɒjɒjik]
- Hyphenation: ha‧ja‧ik
Declension
Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | — | hajaik |
accusative | — | hajaikat |
dative | — | hajaiknak |
instrumental | — | hajaikkal |
causal-final | — | hajaikért |
translative | — | hajaikká |
terminative | — | hajaikig |
essive-formal | — | hajaikként |
essive-modal | — | hajaikul |
inessive | — | hajaikban |
superessive | — | hajaikon |
adessive | — | hajaiknál |
illative | — | hajaikba |
sublative | — | hajaikra |
allative | — | hajaikhoz |
elative | — | hajaikból |
delative | — | hajaikról |
ablative | — | hajaiktól |
non-attributive possessive - singular |
— | hajaiké |
non-attributive possessive - plural |
— | hajaikéi |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.