gafo
See also: gafó
Galician
Etymology 1
From Old Galician-Portuguese gafo (13th century, Cantigas de Santa Maria). Either from gafa (“hook”), from Old Occitan gafar (“to grab”); or from Arabic.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɡafo̝/
Noun
Related terms
References
- “gafo” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “gaf” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “gafo” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “gafo” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- Joan Coromines, José A. Pascual (1983–1991) “gafa, gafo”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos
- “gaffer”, in Trésor de la langue française informatisé [Digitized Treasury of the French Language], 2012.
Old Spanish
Etymology
Uncertain.
Adjective
gafo (feminine singular gafa, masculine plural gafos, feminine plural gafas)
- leprous
- c. 1200, Almerich, Fazienda de Ultramar, f. 78r:
- Eſte herodes Murio mala muerte deuẏno gafo de pues por la grãt pudor q̃ ſalẏo del ⁊ nõ lo podie ſofrir. el Miſmo ſe mato cõ .j. guchiello.
- This Herod died a bad death. He became leprous [and] then, because of the great shame which he displayed and could not bear, he killed himself with a knife.
Synonyms
Descendants
- Spanish: gafo
Spanish
Further reading
- “gafo”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.