fuaigh

Irish

Etymology

From Middle Irish úaigid, ultimately from Proto-Indo-European *pewǵ- (“to prick”).[1]

Pronunciation

(Munster) IPA^(key): /fˠuəɟ/
(Connacht) IPA^(key): /fˠuə/
(Ulster) IPA^(key): /fˠuəj/

Verb

fuaigh (present analytic fuann, future analytic fuafaidh, verbal noun fuáil, past participle fuaite)

(transitive, intransitive) sew, stitch (join by sewing)

Conjugation

conjugation of fuaigh (first conjugation – C)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	fuaim	fuann tú; fuair^†	fuann sé, sí	fuaimid	fuann sibh	fuann siad; fuaid^†	a fhuann; a fhuas / a bhfuann; a bhfuas	fuaitear
	past	d'fhuaigh mé; d'fhuas / fhuaigh mé‡; fhuas‡	d'fhuaigh tú; d'fhuais / fhuaigh tú‡; fhuais‡	d'fhuaigh sé, sí / fhuaigh sé, sí‡	d'fhuamar; d'fhuaigh muid / fhuamar‡; fhuaigh muid‡	d'fhuaigh sibh; d'fhuabhair / fhuaigh sibh‡; fhuabhair‡	d'fhuaigh siad; d'fhuadar / fhuaigh siad‡; fhuadar‡	a d'fhuaigh / ar fhuaigh*	fuadh
	past habitual	d'fhuainn / fhuainn‡; bhfuainn‡‡	d'fhuaiteá / fhuaiteá‡; bhfuaiteá‡‡	d'fhuadh sé, sí / fhuadh sé, sí‡; bhfuadh sé, sí‡‡	d'fhuaimis; d'fhuadh muid / fhuaimis; fhuadh muid‡; bhfuaimis‡‡; bhfuadh muid‡‡	d'fhuadh sibh / fhuadh sibh‡; bhfuadh sibh‡‡	d'fhuaidís; d'fhuadh siad / fhuaidís; fhuadh siad‡; bhfuaidís‡‡; bhfuadh siad‡‡	a d'fhuadh / a bhfuadh*	d'fhuaití / fhuaití‡; bhfuaití‡‡
future		fuafaidh mé; fuafad	fuafaidh tú; fuafair^†	fuafaidh sé, sí	fuafaimid; fuafaidh muid	fuafaidh sibh	fuafaidh siad; fuafaid^†	a fhuafaidh; a fhuafas / a bhfuafaidh; a bhfuafas	fuafar
conditional		d'fhuafainn / fhuafainn‡; bhfuafainn‡‡	d'fhuafá / fhuafá‡; bhfuafá‡‡	d'fhuafadh sé, sí / fhuafadh sé, sí‡; bhfuafadh sé, sí‡‡	d'fhuafaimis; d'fhuafadh muid / fhuafaimis‡; fhuafadh muid‡; bhfuafaimis‡‡; bhfuafadh muid‡‡	d'fhuafadh sibh / fhuafadh sibh‡; bhfuafadh sibh‡‡	d'fhuafaidís; d'fhuafadh siad / fhuafaidís‡; fhuafadh siad‡; bhfuafaidís‡‡; bhfuafadh siad‡‡	a d'fhuafadh / a bhfuafadh*	d'fhuafaí / fhuafaí‡; bhfuafaí‡‡
subjunctive	present	go bhfua mé; go bhfuad^†	go bhfua tú; go bhfuair^†	go bhfua sé, sí	go bhfuaimid; go bhfua muid	go bhfua sibh	go bhfua siad; go bhfuaid^†	—	go bhfuaitear
subjunctive	past	dá bhfuainn	dá bhfuaiteá	dá bhfuadh sé, sí	dá bhfuaimis; dá bhfuadh muid	dá bhfuadh sibh	dá bhfuaidís; dá bhfuadh siad	—	dá bhfuaití
imperative		fuaim	fuaigh	fuadh sé, sí	fuaimis	fuaigí; fuaidh^†	fuaidís	—	fuaitear
verbal noun		fuáil
past participle		fuaite

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Related terms

uaim (“to join together”)

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
fuaigh	fhuaigh	bhfuaigh
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References

Stüber, Karin (1998) The Historical Morphology of n-Stems in Celtic (Maynooth studies in Celtic linguistics; III), Department of Old Irish, National University of Ireland, Maynooth, →ISBN, page 77