focilatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of focilō.
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | focilātus | focilāta | focilātum | focilātī | focilātae | focilāta | |
Genitive | focilātī | focilātae | focilātī | focilātōrum | focilātārum | focilātōrum | |
Dative | focilātō | focilātae | focilātō | focilātīs | focilātīs | focilātīs | |
Accusative | focilātum | focilātam | focilātum | focilātōs | focilātās | focilāta | |
Ablative | focilātō | focilātā | focilātō | focilātīs | focilātīs | focilātīs | |
Vocative | focilāte | focilāta | focilātum | focilātī | focilātae | focilāta |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.