fisga
Galician

Fisherman using a fisga
Etymology 1
From fisgar, from Vulgar Latin *fixicare, itself from fixus (“fixed”), from figere (“to fix”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfisɣa̝/
Related terms
Derived terms
- fisgado
- físgoa
References
- “fisga” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “fisga” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “fisga” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “fisga” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
Verb
fisga
- inflection of fisgar:
- third-person singular present indicative
- second-person singular imperative
Kabuverdianu
References
- Gonçalves, Manuel (2015) Capeverdean Creole-English dictionary, →ISBN
Portuguese
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /ˈfiz.ɡɐ/
- (Rio de Janeiro) IPA(key): /ˈfiʒ.ɡɐ/
- (Southern Brazil) IPA(key): /ˈfiz.ɡa/
- (Portugal) IPA(key): /ˈfiʒ.ɡɐ/ [ˈfiʒ.ɣɐ]
Etymology 1
From Spanish fisga (“trident, harpoon”), back-formation from fisgar (“to spear, harpoon”).
Noun
fisga f (plural fisgas)
Verb
fisga
- inflection of fisgar:
- third-person singular present indicative
- second-person singular imperative
Further reading
- “fisga”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
Spanish
Verb
fisga
- inflection of fisgar:
- third-person singular present indicative
- second-person singular imperative
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.