filius
Latin
Etymology
From Proto-Italic *fīlios, *feilios (the Latin can reflect either one, but Faliscan fīleo, hīleo, if original and not modeled on Latin fīlius, would point to *fīl-), from earlier *θeilios, from *dʰeh₁i-l-yo-s (“sucker”), a derivation from the verbal root *dʰeh₁(y)- (“to suck”).
Related to fellō, fēmina, fētus, Old English delu (“nipple, teat”), dēon (“to suck, suckle”), Old Armenian դալ (dal). More at doe.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈfiː.li.us/, [ˈfiːlʲiʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈfi.li.us/, [ˈfiːlius]
Noun
fīlius m (genitive fīliī or fīlī, feminine fīlia); second declension
- a son
- Caecilius Statius (died ca. 168 BC); in: Scaenicae romanorum poesis fragmenta secundis curis. Volumen II. Comicorum fragmenta. – Comicorum romanorum praeter Plautum et Terentium fragmenta secundis curis, edited by Otto Ribbeck, Leipzig, 1873, page 48:
- Fílius meus ín me incedit [éccum] sat hilará schema.
- Caecilius Statius (died ca. 168 BC); in: Remains of Old Latin, edited and translated by E. H. Warmington, vol. I, 1935, page 496f.:
- Priscianus, ap. G.L., II, 199, 17, K: 'Schema' pro 'schemate.' . . . Caecilius in Hypobolimaeo–
. . . filius . . . in me incedit satis
hilara schema.- Aged peasant, guardian of the changeling Chaerestratus:
Priscianus: 'Schema' for 'schemate.' . . . Caecilius in The Changeling–
Here comes my son towards me in merry shape.
- Aged peasant, guardian of the changeling Chaerestratus:
- Priscianus, ap. G.L., II, 199, 17, K: 'Schema' pro 'schemate.' . . . Caecilius in Hypobolimaeo–
- Caecilius Statius (died ca. 168 BC); in: Scaenicae romanorum poesis fragmenta secundis curis. Volumen II. Comicorum fragmenta. – Comicorum romanorum praeter Plautum et Terentium fragmenta secundis curis, edited by Otto Ribbeck, Leipzig, 1873, page 48:
- (by extension) any male descendant
- (in the plural) children
Declension
Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | fīlius | fīliī |
Genitive | fīliī fīlī1 |
fīliōrum |
Dative | fīliō | fīliīs |
Accusative | fīlium | fīliōs |
Ablative | fīliō | fīliīs |
Vocative | fīlī | fīliī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
Synonyms
Descendants
References
- “filius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “filius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- filius in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- filius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.