feighil

Irish

Etymology

From Middle Irish figell, from Latin vigil.[1] The verb is from Middle Irish figlid, from the noun.[2]

Pronunciation
  • IPA(key): /fʲəilʲ/

Noun

feighil f (genitive singular feighle)

  1. vigilance, watchfulness; care, attention
  2. verbal noun of feighil

Declension
Declension of feighil

Second declension

Bare forms (no plural form of this noun)

Case Singular
Nominative feighil
Vocative a fheighil
Genitive feighle
Dative feighil

Forms with the definite article

Case Singular
Nominative an fheighil
Genitive na feighle
Dative leis an bhfeighil

don fheighil

Derived terms

Verb

feighil (present analytic feighlíonn, future analytic feighleoidh, verbal noun feighil, past participle feighlithe)

  1. watch, tend

Conjugation
conjugation of feighil (second conjugation)
singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative present feighlím feighlíonn tú;
feighlír†		 feighlíonn sé, sí feighlímid;
feighlíonn muid		 feighlíonn sibh feighlíonn siad;
feighlíd†		 a fheighlíonn; a fheighlíos /
a bhfeighlíonn*; a bhfeighlíos*		 feighlítear
past d'fheighil mé; d'fheighlíos /
fheighil mé‡; fheighlíos‡		 d'fheighil tú; d'fheighlís /
fheighil tú‡; fheighlís‡		 d'fheighil sé, sí /
fheighil sé, sí‡		 d'fheighlíomar; d'fheighil muid /
fheighlíomar‡; fheighil muid‡		 d'fheighil sibh; d'fheighlíobhair /
fheighil sibh‡; fheighlíobhair‡		 d'fheighil siad; d'fheighlíodar /
fheighil siad‡; fheighlíodar‡		 a d'fheighil /
ar fheighil*		 feighlíodh
past habitual d'fheighlínn /
fheighlínn‡; bhfeighlínn‡‡		 d'fheighlíteá /
fheighlíteá‡; bhfeighlíteᇇ		 d'fheighlíodh sé, sí /
fheighlíodh sé, sí‡; bhfeighlíodh sé, s퇇		 d'fheighlímis; d'fheighlíodh muid /
fheighlímis‡; fheighlíodh muid‡; bhfeighlímis‡‡; bhfeighlíodh muid‡‡		 d'fheighlíodh sibh /
fheighlíodh sibh‡; bhfeighlíodh sibh‡‡		 d'fheighlídís; d'fheighlíodh siad /
fheighlídís; fheighlíodh siad‡; bhfeighlídís‡‡; bhfeighlíodh siad‡‡		 a d'fheighlíodh /
a bhfeighlíodh*		 d'fheighlítí /
fheighlítí‡; bhfeighlít퇇
future feighleoidh mé;
feighleod;
feighleochaidh mé†		 feighleoidh tú;
feighleoir†;
feighleochaidh tú†		 feighleoidh sé, sí;
feighleochaidh sé, sí†		 feighleoimid;
feighleoidh muid;
feighleochaimid†;
feighleochaidh muid†		 feighleoidh sibh;
feighleochaidh sibh†		 feighleoidh siad;
feighleoid†;
feighleochaidh siad†		 a fheighleoidh; a fheighleos; a fheighleochaidh†; a fheighleochas† /
a bhfeighleoidh*; a bhfeighleos*; a bhfeighleochaidh*†; a bhfeighleochas*†		 feighleofar; feighleochar†
conditional d'fheighleoinn; d'fheighleochainn† / fheighleoinn‡; fheighleochainn†‡; bhfeighleoinn‡‡; bhfeighleochainn†‡‡ d'fheighleofá; d'fheighleochthᆠ/ fheighleofá‡; fheighleochthᆇ; bhfeighleofᇇ; bhfeighleochthᆇ‡ d'fheighleodh sé, sí; d'fheighleochadh sé, s토/ fheighleodh sé, sí‡; fheighleochadh sé, s톇; bhfeighleodh sé, s퇇; bhfeighleochadh sé, s톇‡ d'fheighleoimis; d'fheighleodh muid; d'fheighleochaimis†; d'fheighleochadh muid† / fheighleoimis‡; fheighleodh muid‡; fheighleochaimis†‡; fheighleochadh muid†‡; bhfeighleoimis‡‡; bhfeighleodh muid‡‡; bhfeighleochaimis†‡‡; bhfeighleochadh muid†‡‡ d'fheighleodh sibh; d'fheighleochadh sibh† / fheighleodh sibh‡; fheighleochadh sibh†‡; bhfeighleodh sibh‡‡; bhfeighleochadh sibh†‡‡ d'fheighleoidís; d'fheighleodh siad; d'fheighleochadh siad† / fheighleoidís‡; fheighleodh siad‡; fheighleochadh siad†‡; bhfeighleoidís‡‡; bhfeighleodh siad‡‡; bhfeighleochadh siad†‡‡ a d'fheighleodh; a d'fheighleochadh† /
a bhfeighleodh*; a bhfeighleochadh*†		 d'fheighleofaí; d'fheighleochtha토/ fheighleofaí‡; fheighleochtha톇; bhfeighleofa퇇; bhfeighleochtha톇‡
subjunctive present go bhfeighlí mé;
go bhfeighlíod†		 go bhfeighlí tú;
go bhfeighlír†		 go bhfeighlí sé, sí go bhfeighlímid;
go bhfeighlí muid		 go bhfeighlí sibh go bhfeighlí siad;
go bhfeighlíd†		 — go bhfeighlítear
past dá bhfeighlínn dá bhfeighlíteá dá bhfeighlíodh sé, sí dá bhfeighlímis;
dá bhfeighlíodh muid		 dá bhfeighlíodh sibh dá bhfeighlídís;
dá bhfeighlíodh siad		 — dá bhfeighlítí
imperative feighlím feighil feighlíodh sé, sí feighlímis feighlígí;
feighlídh†		 feighlídís — feighlítear
verbal noun feighil
past participle feighlithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Derived terms
  • feighlí (“watcher, tender, overseer”)

Mutation
Irish mutation
Radical Lenition Eclipsis
feighil fheighil bhfeighil
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References
  1. G. Toner, M. Ní Mhaonaigh, S. Arbuthnot, D. Wodtko, M.-L. Theuerkauf, editors (2019), “figel(l)”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
  2. G. Toner, M. Ní Mhaonaigh, S. Arbuthnot, D. Wodtko, M.-L. Theuerkauf, editors (2019), “figlid”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.