fajfi

Esperanto

Etymology

From German pfeifen and Yiddish פֿײַפֿן (fayfn). Doublet of fifro and pipo.

Pronunciation
  • IPA(key): [ˈfajfi]
  • Audio:
    (file)
  • Rhymes: -ajfi
  • Hyphenation: faj‧fi

Verb

fajfi (present fajfas, past fajfis, future fajfos, conditional fajfus, volitive fajfu)

  1. to whistle
    • 1910, Trans. E. L. Kearney, La Aventuroj de Alicio en Mirlando‎:
      "Ĉion, kion ajn vi volas!" diris la Lakeo, kaj komencis fajfi.
      "Anything you like," said the Footman, and began to whistle.

Conjugation
Conjugation of fajfi
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense fajfas fajfis fajfos
active participle fajfanta fajfantaj fajfinta fajfintaj fajfonta fajfontaj
acc. fajfantan fajfantajn fajfintan fajfintajn fajfontan fajfontajn
passive participle fajfata fajfataj fajfita fajfitaj fajfota fajfotaj
acc. fajfatan fajfatajn fajfitan fajfitajn fajfotan fajfotajn
nominal active participle fajfanto fajfantoj fajfinto fajfintoj fajfonto fajfontoj
acc. fajfanton fajfantojn fajfinton fajfintojn fajfonton fajfontojn
nominal passive participle fajfato fajfatoj fajfito fajfitoj fajfoto fajfotoj
acc. fajfaton fajfatojn fajfiton fajfitojn fajfoton fajfotojn
adverbial active participle fajfante fajfinte fajfonte
adverbial passive participle fajfate fajfite fajfote
infinitive fajfi imperative fajfu conditional fajfus
  • alfajfi (“to whistle to (someone, a dog, etc.)”)
  • fajfilo (“whistle (device used to make a whistling sound)”)
  • fajfi pri or prifajfi (“to whistle at (in disapproval, mockery, etc.)”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.